Nieuwetijds mensen, kunnen zowel kinderen als volwassenen zijn.
Tegenwoordig is er meer “oor” voor, vroeger werd het niet getolereerd als je anders was en werd dit vaak met harde hand “afgestraft”.
Aan nieuwetijds mensen worden allerlei labels gehangen, van ADHD tot autisme en alles wat er tussen zit.
Deze labels zijn ontstaan uit onwetendheid en hoe men met deze mensen diende om te gaan.
Ook nu nog worden deze mensen slecht begrepen.

Nieuwetijds mensen:

• zijn vaak druk, of juist in zichzelf gekeerd
• kunnen zich slecht concentreren, vooral op zaken die niet echt hun interesse heeft -
• maken weinig tot niets af -
• moeite met (plotse) veranderingen of verrassingen
• dragen tijdloos weten in zich mee > zij willen hierin ook serieus genomen worden
• horen achter woorden die je spreekt > ben daarom oprecht en eerlijk naar hen
• willen in vrijheid hun eigen keuzes maken en hun eigen wezen ontdekken > geef ze die vrijheid
• passen zich niet aan systemen of methoden aan, omdat wij ze toevallig zinvol vinden
• doorbreken alle oude structuren en scheppen daardoor ruimte voor nieuwe dingen, waarin liefde woont
• zullen nooit iets klakkeloos aannemen of een opdracht uitvoeren > zij willen deze begrijpen 
• mensen met eindeloze energie
• hebben weinig geduld en problemen met mensen die autoriteit spelen zonder het te zijn; hiermee stellen ze hun omgeving weleens voor problemen
• hebben veel liefde en aandacht nodig > geef ze die
• voelen feilloos aan of jouw liefde en aandacht echt is of geveinsd, dus of deze onbaatzuchtig, onvoorwaardelijk en belangeloos is
• behandel ze met respect, zonder hen speciaal te maken
• doen alles door gewoon zichzelf te zijn

Ons grootste geschenk aan hen > laat ze zichzelf zijn, want dàn kunnen zij de opdracht waarvoor ze gekomen zijn, ook werkelijk vervullen

De nieuwetijds mensen ervaren de mensheid op een wijze, alsof deze continue onderweg is en zich in een tredmolen bevindt.
Voor veel mensen is het leven een vorm van overleven geworden en lijkt voor hen het leven en lijden onlosmakelijk met elkaar verbonden te zijn.
Daarin zijn ze gaan geloven. Als een nieuwetijds mens hierin meegaat, dan geeft zijn / haar lichaam met allerlei klachten en pijnen aan dat dit niet voor hen bestemd is.
Ze gaan dan denken dat er iets mis is met hen. Door het leven in eigen hand te nemen en hun eigen ritme te volgen, gaan ze zich pas optimaal voelen.
Het voelt voor hen alsof ze uit een kooi ontsnapt zijn.
Het voelt voor mij als een taak deze mensen te begeleiden en hun op weg te helpen, uit de “levenskooi”,
waarin de meeste van ons leven en zichzelf te aanvaarden en lief te hebben, zodat ze steeds dichter bij zichzelf komen.